Pasterka wyszczutych. Drugi list .

Pasterka roku 2014 . Kościół nie pękał w szwach. Od lat nie pęka . Z każdym rokiem widzę więcej nowych twarzy , starych ubywa . Wymiana pokoleń ? Jasne ! Z jakiegoś powodu znikają miejscowi , głównie młodzi . Nie widać ich w zwyczajne niedziele . Oni pojawiają się w Wielkanoc i właśnie na Pasterce . Bo mogą tu być tylko dwa razy w roku .

 To są te " nowe "  twarze . Uświadomiłem sobie , że nigdy przedtem w łkaniu Cichej Nocy , Lulajże Jezuniu , Maluśkim , nie słyszałem tyle żalu , tęsknoty , bezsilności ... Bo ci " nowi " ,  to właśnie na co dzień ,  nieobecni . To ich brakuje w każdą niedzielę . I ich dzieci . Dzieci , które mogą  rodzić i wychowywać w Anglii , Niemczech , Holandii ... U nas im zakazano ! Zaiste była to najsmutniejsza Pasterka w moim życiu . I pewnie nie ostatnia . Żadne ludzkie , tym bardziej demokratyczne , procesy tego nie odwrócą . Ale Pan Bóg może ! Jeśli znowu nasi pasterze uwierzą i przywrócą Mu należne miejsce w Liturgii Mszy Świętej . Mszy ,  w której najważniejsze stały się homilie czyli  anegdotki , poetyckie reminiscencje , opowiadanka .  Marzenie ściętej głowy ? Żyję wystarczająco długo , by wiedzieć , że tylko takie się spełniają !